Je pad volgen, september 2017
Ik wil schrijven over het spirituele pad dat ik al 12 jaar volg, waar ik heel blij van wordt.
Veel mensen die met bewustzijn bezig zijn, in de vorm van therapie of een cursus, kiezen voor een periode een Pad, dat hen het meest inspireert, steunt, met waar zij op dat moment zijn in hun proces. Het is natuurlijk fantastisch dat het aanbod zo groot is tegenwoordig!
Dat kan een individuele coach of therapeut zijn, maar ook een training, of een bepaalde stroming. NLP, familieopstellingen, EFT, mindfulness, nieuwe vormen van yoga komen de laatste jaren nogal eens voorbij in Bewustzijnsland. Er zijn altijd weer nieuwe inzichten, nieuwe stromingen, die bijdragen tot groeien, bewegingen in onze ziel.
Een bepaald Pad volgen kan betekenen, dat het een tijdje bij je past, en dat je het dan weer laat gaan. Het gaat er uiteraard niet om dat dit pad Jouw pad wordt, maar meer dat dit Pad jouw steunt je eigen weg te gaan, verder te groeien naar meer van jezelf, wat dit ook betekent voor jou.
Ik volg al 12 jaren de Diamond Approach Benadering (Hameed Ali, -ook bekend als AH Almaas- is samen met Karen Johnson de grondlegger), van de Ridhwan School. Dat was niet was ik voor ogen had toen ik er aan begon, maar het blijkt voor mij nog steeds de bron te zijn, waar ik eindeloos uit kan putten. Ik ben er zelfs de Teachersopleiding begonnen, die maar liefst minstens 10 jaren duurt. Mensen die het horen, zuchten wel eens vermoeid, maar voor mij is het een feest dat ik mag blijven leren en groeien aan een bron, die zo rijk is, dat ik er nooit genoeg van krijg.
Dit pad is erg persoonlijk en ik vertel er niet zoveel over in mijn werk. Ik wil er ook niet over prediken. Wat voor mij werkt, hoeft voor een ander niet hetzelfde te zijn. Bovendien is het niet heel gemakkelijk uit te leggen wat het is.
Mensen uit mijn praktijk vragen er soms naar. Deze blog is voor wie er interesse in heeft om iets meer te weten over mijn achtergrond, mijn persoonlijke weg. Tenslotte is het mijn inspiratiebron, die mijn groei, mijn persoon en mijn vak sterk beïnvloedt.
De methode is eenvoudig, maar ongelooflijk rijk. Het geeft als het ware een landkaart waarin het spirituele landschap centraal staat, met al zijn facetten en aspecten. We hebben zo oneindig meer potentie en mogelijkheden dan we bewust zijn. Volgens AH Almaas, gebruiken de meeste mensen maar 2 % van hun potentieel.
Hij was het die op zoek ging naar ‘meer’, en verschillende meditaties uit probeerde, verschillende stromingen en eeuwenoude religies grondig onderzocht op ervaring en kennis.
Hij vroeg zich af; Waarom beginnen de meeste mensen zo enthousiast aan Verlichting, aan Zelfverwerkelijking, maar stranden de meeste mensen na een tijdje. Gedesillusioneerd, omdat onze onvrije staat, ons Ego, onze persoonlijkheid met al zijn patronen, het weer snel overneemt, weer terugveert in zijn oude jasje, zodra de cursus afgelopen is. Als je iets leest over guru’s, de zielen die het Licht hebben gezien, de vrijheid hebben geproefd, zoals b.v. van deze tijd; Byron Katie, Eckart Tolle, Jeff Foster of in Nederland, Erik van Zuiddam, dan bieden zij hun kennis, retraites aan, wat natuurlijk geweldig is. Maar daarna?
Dan weet je het, je hebt het licht gezien; Eureka! Waarom is het moeilijk om deze realisatie te behouden in ons dagelijkse leven?
Wat Almaas nieuwsgierig maakte was de volgende vraag; hoe komt het dat veel mensen hun pad naar verwerkelijking staken, blijven steken of deels opgeven? Het klinkt of leest zich simpel aan, dit hele proces van Verwerkelijking, maar het zal wel te moeilijk zijn, of niet voor mij weg gelegd, concluderen veel mensen. Om moedeloos van te worden. Hoe lang ben je al bezig met zelfverwerkelijking, groei naar jezelf en hoe vaak is je geduld al op de proef gesteld? Het schijnt dat je nergens naar toe hoeft, dat het er al is, en als je daar bent dan snap je het. Maar als je (in Zijn, in Essentie, in Natuur, bij God, noem je eigen voorkeur) daar niet bent, is er toch iets om te leren, om je voor in te moeten spannen. Het gebeurt niet vanzelf. Heel paradoxaal allemaal.
Lang verhaal kort. Almaas inzicht was; waar het aan ontbreekt, is een leraar, een begeleider die meer aansluit bij waar een student op het pad van verwerkelijking precies zit. Iemand die het niet voor hem of haar weet, maar wel weet heeft van de weg, een kaart van het (gevarieerde) landschap. Dit landschap is niet bij ieder hetzelfde, het pad loopt bij ieder een eigen unieke richting, maar er is wel een universeel landschap. Dit landschap kent gaten (hij ontwikkelde de Gatentheorie, google maar eens..) hobbels en valkuilen, prachtige vergezichten en dieptestructuren.
Een teacher, die de student kan laten zien waar te kijken, waar niet, waar aandacht aan te besteden, waar je voor te behoeden (zoals superego, een kwelgeest!). Hij neemt als het ware de student aan de hand, door hem/haar een programma te laten volgen van jaren, waar kennis word overgedragen en methodes als inquiry (zelfonderzoek in 2 of 3 tallen) en meditatie word aangeboden als toegang tot dit landschap. De innerlijke landkaart heeft overigens niet als functie om je ergens heen te brengen, maar om te kunnen herkennen en ontspannen waar je bent. Dit is namelijk altijd de poort naar Essentie, naar jezelf. Het hier en nu, waar zoveel over geschreven wordt.
Deze teachings (kennisoverdracht m.b.t. verschillende thema’s) zijn een synthese van oosterse filosofieën en westerse dieptepsychologie.
AH Almaas brengt een breed scala aan doorleefde kennis in, als wegwijzers op dit pad. Uit het boeddhisme, de object relatie theorie, het soefisme, het christendom, uit de ontwikkelingsfasen van Mahler, Freud, het enneagram, en nog veel meer.
Spirituele ontvouwing is prachtig, en voor veel mensen opent zich die eindeloze ruimte en bewustzijn die wij zijn. Maar we komen in het openen onze diepe thema’s tegen, uit onze jeugd. Onze ervaringen hebben ons gevormd, hebben onze ziel gestructureerd, zodat we met een goed genoeg Ego in de wereld kunnen zijn, ons kunnen redden. Maar het is een onaffe ontwikkeling, want deze structuren zijn niet onze ware natuur. We kunnen niet vrij worden, als we ook niet werken aan al onze pantseringen, kwetsuren en overtuigingen, die juist maken dat we niet open zijn en geen contact hebben met onze diepe natuur, die begraven ligt daaronder.
Het mooie symbool van die Parel, verscholen in een harde oester, is een metafoor waarin je je vast herkent.
En iedereen weet hoe lastig het is, zeker diegene onder ons die al langer op het bewustzijns pad lopen, om echt als jezelf in het leven te staan. Het is een uitdaging een leven van Zijn te leven, in een wereld waar dit niet echt gesteund wordt of waarin niet zoveel mensen dezelfde focus hebben. Waar het meer gaat om materie, buitenkant, voldoen, iets voorstellen, mee kunnen, dan om de waarde van het innerlijk menselijk potentieel.
Hoe breng je je retraites, je openheid, je Zijn in het dagelijkse leven, in de hectiek van alle dag, met alle afleidingen, verleidingen, die je er weer uit halen? Weer drukker als je wilde, weer in je hoofd opgestegen, weer in je overleving terecht gekomen. Keer op keer op keer. Weg Zen, Weg Zijn..Au!
Mij valt op in mijn praktijk, dat veel mensen zichzelf weinig extra ondersteuning gunnen op deze weg naar zelfontplooiing. Is het niet logisch dat hoe verder je je begeeft van je oude vertrouwde pad, dat het daar donkerder en spannender wordt? Dat het fijn is dat niet zo alleen uit te zoeken, en dat het logisch is dat je dan ook meer begeleiding nodig hebt. Als je meer inzicht hebt, wordt je inderdaad steviger en autonomer, maar dat wil niet zeggen dat het daardoor eenvoudiger wordt. Minder voorbeelden. Als je reist naar een nieuw land, verdiep je je toch ook van tevoren in wat je nodig hebt voor deze reis en wat je kan verwachten?
Mensen zijn bang dat Waarheid je voorgekauwd wordt. Maar juist deze school wil geen guru zijn, geeft wel een handreiking maar benadrukt keer op keer dat het gaat om je eigen Waarheid. Find out for yourself!
Ik merk dat mijn dankbaarheid naar het feit dat zij (en alle teachers om hen heen) mij toegang geven tot de Landkaart die hij in zijn ontdekkingsreizen heeft gezien, groot is. En er blijft altijd ruimte ook andere landkaarten en wegen te bewandelen, die nodig zijn voor jouw specifieke reis.
Dit pad wordt wereldwijd uitgezet, maar aangezien het om een intensieve reis gaat, die lang duurt, heeft het minder bekendheid. Het schrikt mensen af, een reis die lang duurt. We blijven liever hopen op een korte reis, met net zoveel oogst, maar komen we er gaandeweg niet toch achter dat het een reis is, die echt niet gemakkelijk is?
De reis daar gaat het om, maar het leven is ook kort. Ik heb een passie voor groei en bewustzijn.
Ik wil hierbij niemand mijn passie opleggen, maar graag aan sluiten bij ieders verlangen, focus, mogelijkheid en committent.
Dat landschap ligt in het Hier en Nu, daar is de deur. Altijd weer, al zit je daar vast, dicht en voel je je daar hopeloos. Toch is dat de deur naar meer vrijheid, het pure landschap ligt daar heel dichtbij.
Ik wilde de Diamond Approach net iets meer aandacht geven, dat verdient het. Ik gun iedereen wat het mij gegeven heeft. En als je een specifiek pad hebt, wat dit voor jou ook biedt, dan feliciteer ik je.
Want het is een kostbaar geschenk. Je ouders hebben je naar een goed genoeg of als je geluk hebt naar een goede plek gebracht, het is nu aan jou als je dat wilt, en je daartoe geroepen voelt, te kijken naar een verdere Horizon.
Let wel; deze vorm geeft mij inspiratie, en kijkt ook naar je conflicten, die voortkomen uit je jeugd.
Het is echter geen vorm van therapie en ik geef geen sessies in die richting. Dat is voorbehouden aan de teachers, die een afgeronde teachersopleiding hebben. Zij kunnen jou met alle kennis en rijpheid begeleiden op jouw verlangen, een spiritueel pad te volgen.
Het betekent voor mij persoonlijk dat mijn professionaliteit en visie t.a.v. therapie en coaching en supervisie hierdoor beïnvloed is ten goede. Ik hou mij aan mijn eigen vakgebied als (psycho)therapeute, coach en supervisor en zal hier ook niet van afwijken. De scheidslijn tussen van een klacht af willen en geïnteresseerd zijn in ontwikkeling en bewustzijn is echter niet scherp te maken en gaan vaak hand in hand bij mensen.
Maar toch wilde ik dit benoemen als belangrijk gegeven.
Mocht je er toevallig meer over willen weten of lezen, er zijn genoeg websites en boeken geschreven over de Diamond Approach Benadering van AH Almaas (zie ook mijn pagina Links).
Misschien zie ik je binnenkort,
als jij jouw weg loopt, naar het kostbare in jezelf,
Je unieke, mooie parel die je in je draagt,
jouw kern!
Koester het, zoals jij is er maar één..
warme groet
José